Regels zijn er om te helpen. Ze mogen goede dingen niet blokkeren. Kort gezegd is dat de voornaamste opgaaf voor toezichthouders en wetgevers.
In dat verband zijn er schrijnende voorbeelden van hoe het niet zou moeten. Het opsluiten van asielzoekers in zwaar beveiligde centra. De Europese 3% norm. De dekkingsregels voor de pensioenen. Verzwaarde eisen aan de buffers bij banken en andere financiële instellingen. Ga zo maar door.
Afgelopen zondag was er bij Kamp Zeist een wake. De honderdste al. Daarin werd gedemonstreerd tegen de onmenselijke behandeling van asielzoekers. Mensen die niets hebben misdaan. Alleen maar vluchtten voor geweld in eigen land of gewoon een beter leven wilden. Met meer kansen op goede scholing en een betere baan voor zichzelf en hun kinderen. Daar is niets mis mee. Tot voor kort hebben wij daarvan geprofiteerd. Vlamingen en Hugenoten namen hun geld, kennis en ambachtelijke ervaring mee. Dat bracht ons de Gouden Eeuw. Joden hebben net zo goed hun bijdrage geleverd in de handel en het bankwezen. Italianen, Polen, Spanjaarden waren ook welkom. Roemenen en Bulgaren ook, al kijken grote groepen daar nu met gemengde gevoelens naar. Het ergste is, dat Europa gesloten blijft voor (bijna) elke niet-Europeaan. Een onmenselijke regel.
De Europese 3% norm en de verzwaarde eisen aan financiële buffers zijn ook voorbeelden van hoe het niet moet en mag. Die regels verstikken goede initiatieven. Er wordt door onze regering nog altijd alleen beleid gevormd om maar binnen de 3% norm te blijven. Ruimte voor nieuw beleid, vooral voor stimuleringsplannen voor de economie, is er zo niet.
De dekkingsregels maken dat fors op onze pensioenen (voor jong en oud) is en wordt gekort. Het nieuwe pensioenstelsel zit slecht in elkaar en is helemaal niet toekomstvast. Langer doorwerken, in wat voor baan ? Zijn die er straks nog wel voor ouderen, en zijn ze dan nog uitdagend genoeg en tenminste redelijk betaald ?
De verzwaarde eisen aan de buffers betekenen alleen maar dat de kredietverlening minimaal blijft. Verdere renteverlaging door de ECB (naar nul of negatief) heeft daarop geen enkel effect. De pogingen van ECB om door renteverlaging onze economie te stimuleren zijn daarom een lachertje. Kletskoek. Vreemd dat ook maar iemand nog gelooft dat renteverlaging, op dit extreem lage niveau al, nog zou zou werken.
Duidelijk is voor mij (en gelukkig niet alleen voor mij) dat het anders kan en moet. Europa zou meer ruimte moeten geven voor diversiteit. Verschillen zijn mooi en goed. Zo kan elke regio weer aanjager worden van onze economie. Daarbij mogen de schadelijke gevolgen (bodemuitputting, vervuiling, stank, lawaai, aardbevingen, verzakkingen etc.) niet verwaarloosd blijven omdat ze niet in de boekhouding verschijnen.
Vooral dat werken met onvolledige en beperkte cijfers zou anders moeten. Het gaat om mensen. Om het behoud van een leefbare (veilige en voedende) wereld. Voor ons en voor onze kinderen.
De massamedia (tv en kranten) schieten hierin ernstig tekort. Aan de honderdste wake in Zeist werd nauwelijks aandacht geschonken. Domme en beperkende regels worden blind geaccepteerd. Doordat eigen researchmogelijkheden vrijwel zijn wegbezuinigd worden persberichten maar gewoon overgeschreven. Dat voegt niets toe. Nieuwsgaring zou geen pure reproductie van aangeleverde teksten of filmpjes moeten zijn. Tegenstemmen worden ernstig gemist.
